Bart Buls (B) singer-songwriter Stamineeke Webbekom - 24-02-2025 reporter & photo credits: Freddie info band: Bart Buls info club: Stamineeke © Rootsville 2025

Vanavond eens een avondje lekker genieten met songwriter en storyteller Bart Buls en het is al van 2022 geleden dat er hier nog een solo optreden met Bart heeft plaatsgevonden, toen wel op de binnenkoer van 't Stamineeke' maar dat is vanavond niet aan de orde. Gevolg een bomvol café zeker! Bart heb ik al in vele gedaantes mogen beleven zoals ook met Jan Hautekiet in 2018 tijdens de voorstelling in 'De Knoet' van zijn album 'Parallel Minds'. Op diezelfde locatie uiteraard ook met zijn 'Dire Straits' brother in arms David Piedfort maar de concerten van 'Cooking With Knopfler' die zijn me nog steeds levendig bijgebleven. Waanzinnig goed waarbij zelfs de twijfels er rond op het 'Gevarenwinkel' festival als sneeuw voor de zon kwamen te verdwijnen. Een succesverhaal dat na een paar jaar nog steeds niet toe is aan een einde. Alle aandacht dus vanavond voor diene 'Darling Pretty' uit Hern'tals.

Na alles te zijn voorbereid door PA-technicus Pol is het dan tijd om eraan te beginnen en dat doet Bart Buls met eentje van en voor Piet Van Den Heuvel en diens 'Comes True Love' uit 2007. Meteen ook het startsein hier om de obligate stilte te waarborgen al zou dit bestand niet gehandhaafd kunnen worden naar het einde toe van dit optreden. Van die ene singer-songwriter naar de andere en zo komt Bart Buls uit bij Warren Zevon (1947-2003) en het nummer 'Roland The Headless Thompson Gunner', eveneens uit 2007.

We zitten toch wel dicht op elkaar gepropt hier in 't Stamineeke' en zo dicht bij zijn fans staan komt dan bij Bart wat scary over. Yep, en hier is geen security voorhanden. Dan maar verder met de 'Liekes' en Ryan Adams zijn 'Let It Ride', eentje dat ook is terug te vinden op Bart's 'Parallel Minds' uit 2018. Of er eentje van hemzelf bij kan? Das zeker dat en zo genieten we van 'The Road To Me' dat in 2021 als single werd uitgegeven.

Ik was toen nog net aan het denken dat sinds het ontstaan van 'Cooking With Knopfler' zijn klankkleur altijd wel zal vereenzelvigd worden met die van de frontman van 'Dire Straits' en zo galmt plots het prachtige 'Why Worry' door de boxen en meteen een eerste kippenvel momentum. Jaja, den Pol staat niet te slapen hoor en de fans bleven op de respectabelijke afstand van een 'halve meter' alhoewel dat er ook al stilaan die obligate sing-a-long kwam te ontstaan.

Een optreden van Bart Buls gaat steeds gepaard met grappige en eerlijke verhalen zo ook dat van 'Wimmeke Punk'. Om een lang verhaal kort te maken gaat dit over een paar nummers die geschreven zijn door Eva De Roovere samen met Bob Neuwirth, 'de' vriend van Bob Dylan. En na een passage in het verhaal van in het 'Sportpaleis' tijdens een cocert van Bob Dylan komt Bart uit bij dat iconische nummer 'Blind Willie McTell' uit 1983.

Ook al is het einde van dit optreden nog lang niet in zicht toch was het volgende nummer de aanzet voor een lange sing-a-long, de Bart Buls waardig. Vooreerst eenje van de broertjes Liam en Noel uit Manchester en het onuitwisbare 'Don't Look Back In Anger' uit 1996, en wat klonk dit mooi met deze Webbekomse singers hierbij. Allemaal uit volle borst van And so Sally can wait, She knows it's too late As we're walking on by. Her soul slides away, But don't look back in angerI heard you say!

En vanaf toen ging 't Stamineeke' volledig uit zijn dak zoals ook de prachtige samenzang op 'Noubliez Jamais' van Joe Cocker, al was het maar om ons en Bart's Frans te oefenen. Maar wat dan gezegd van Danny Whitten's 'I Don't Want To Talk About It' uit de 'Crazy Horse' periode met Neil Young en zo daverde Webbekom op zijn grondvesten. En zo heeft Rod Steward de kans gemist op deze volwaardige en goed geschoolde backin vocals.

Iets moeilijker voor vele onder ons om mee te zingen was het prachtige 'Brothers in Arms' van 'Dire Straits' maar toch stond Bart er hier ook nu niet alleen voor. Die van 'Mine Blues' schoten toen wakker toen het woord 'Australië' viel en uiteraard volgde toen 'Into My Arms van Aussie Nick Cave dit nu wel samen met iedereen hier in 't Stamineeke'. Aangrijpend mooi en zo ook te horen tot in de voorstad Diest.

Samen met Bart Buls blijven we bij onze tegenvoeters met 'Men At Work' en hun uit 1980 uitgebrachte 'Down Under'. De dwarsfluit was er niet bij maar wel the muscles from Brussels. De samenzang werd zo ook even onderbroken voor een handclappin' ritme, en wat zou Ben Crabbé daar jaloers op zijn. Helaas was dit ook het einde van dit samenzijn met diene uit de Kempen al kreeg Bart geen tijd om zich naar de 'Green Room' te begeven.

Dan maar de bisser aanvangen en met een diepe klankkleur à la Johnny Cash kregen we eerst een mooie versie van 'Heart Of Gold', je weet wel van die Canadees met zijn hoog stemmetje. Het was 'Bart's Night' en dus bleven we met z'n allen mee kelen op 'The Boxer' van Simon & Garfunkel. Bart save us the best for last en dat werd dan Willie Nelson's prachtige 'Always On My Mind' dit samen samen met het hele café en van Elvis werd hier toen niet meer gesproken.

Pol zijn 'Wurlitzer' mengpaneel...and a job well done!